PIŁEŚ – NIE JEDŹ! – bo nie będziesz miał czym jeździć!

Od  niedawna obowiązują znowelizowane przepisy kodeksu karnego, na podstawie których pijani kierowcy tracą samochody, prowadząc na podwójnym gazie. Jakie reguły obecnie obowiązują?

Zacznijmy od tego, że już od lat jazda na podwójnym gazie traktowana jest jako przestępstwo. Można przy tym założyć, że samochód, którym posługuje się pijany kierowca może być traktowany jak narzędzie służące do popełnienia przestępstwa. Należy przypomnieć: dopuszczalne stężenie alkoholu we krwi kierowcy to 0,2 promila. Jeśli badanie wykaże więcej alkoholu – zaczynają się poważne kłopoty: “stan po użyciu alkoholu” to zakres pomiędzy 0,2 a 0,5 promila. Jazda w stanie po użyciu alkoholu jest wykroczeniem. Powyżej 0,5 promila to stan nietrzeźwości, a prowadzenie auta w stanie nietrzeźwości to przestępstwo.

Kiedy pijany kierowca straci auto?

Odebranie samochodu czyli “przepadek”, będzie orzekany między innymi wtedy, gdy zawartość alkoholu w organizmie kierującego przekroczy 1,5 promila we krwi lub 0,75 mg/dm w wydychanym powietrzu. To jednak nie oznacza, że spożywający mniejsze ilości alkoholu mogą czuć się bezpiecznie: pijany kierowca straci samochód także wtedy, gdy spowoduje wypadek, mając we krwi od 0,5 do 1 promila. Powyżej tej wartości zabranie auta również nie podlega dyskusji. Nowe przepisy zmniejszają możliwości unikania odpowiedzialności za prowadzenie po alkoholu – ustawodawcy wzięli pod uwagę przeróżne zachowania kierowców odurzonych alkoholem lub narkotykami, którzy doprowadzili do wypadku drogowego – lub choćby w wypadku uczestniczyli. Stracą auto jeśli byli w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, ale stracą je także wtedy, kiedy uciekną z miejsca zdarzenia. Stracą auto, jeśli “w zdenerwowaniu po wypadku”, ale jeszcze przed badaniem trzeźwości, wypiją alkohol lub zażyją środek odurzający.

Kierującym recydywistom poświęcono w zapisach kodeksu karnego dodatkowe zapisy: kierowca nietrzeźwy lub znajdujący się pod wpływem środka odurzającego, który był już wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za takie właśnie przestępstwa związane z katastrofą i wypadkiem – traci samochód. Tak samo zostanie potraktowany kierujący odurzony alkoholem lub narkotykami, jeśli zostanie zatrzymany będąc w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Jak ma działać procedura utraty samochodu za alkohol? Po zatrzymaniu nietrzeźwego kierowcy, który spełnił kryteria określone w nowych przepisach, funkcjonariusze zatrzymują pojazd na siedem dni. W tym czasie prokuratura musi podjąć decyzję odnośnie pojazdu. Definitywne odebranie samochodu i jego przepadek na Skarb Państwa odbywa się w następnej kolejności – w oparciu o wyrok sądu. Kary za jazdę po alkoholu mogą się różnić w zależności od dodatkowych okoliczności.

Od dawna w dyskusjach na temat przygotowywanych zmian w prawie dominowało pytanie: a co, jeśli złapany kierowca nie jest właścicielem pojazdu? W takim przypadku sąd może nałożyć karę pieniężną w wysokości wartości auta. A co w przypadku, kiedy pijany kierowca prowadził auto służbowe w czasie pracy? W takiej sytuacji auto służbowe nie zostanie skonfiskowane – jednak kierujący zapłaci karę do 60 tys. zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Na zakończenie przytaczamy pełne brzmienie nowych przepisów kodeksu karnego, z apelem o odpowiedzialne uczestniczenie w ruchu drogowym:

Kodeks karny – art. 44b.

§ 1. W wypadkach wskazanych w ustawie sąd orzeka przepadek pojazdu mechanicznego prowadzonego przez sprawcę w ruchu lądowym.

§ 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa pojazd nie stanowił wyłącznej własności sprawcy albo po popełnieniu przestępstwa sprawca zbył, darował lub ukrył podlegający przepadkowi pojazd, orzeka się przepadek równowartości pojazdu. Za równowartość pojazdu uznaje się wartość pojazdu określoną w polisie ubezpieczeniowej na rok, w którym popełniono przestępstwo, a w razie braku polisy – średnią wartość rynkową pojazdu odpowiadającego, przy uwzględnieniu marki, modelu, roku produkcji, typu nadwozia, rodzaju napędu i silnika, pojemności lub mocy silnika oraz przybliżonego przebiegu, pojazdowi prowadzonemu przez sprawcę, ustaloną na podstawie dostępnych danych, bez powoływania w tym celu biegłego.

§ 3. Jeżeli ustalenie średniej wartości rynkowej pojazdu odpowiadającego pojazdowi, o którym mowa w § 1, w sposób określony w § 2 nie jest możliwe ze względu na szczególne cechy tego pojazdu, zasięga się opinii biegłego.

§ 4. Przepadku pojazdu mechanicznego oraz przepadku równowartości pojazdu określonego w § 2 nie orzeka się, jeżeli sprawca prowadził niestanowiący jego własności pojazd mechaniczny wykonując czynności zawodowe lub służbowe polegające na prowadzeniu pojazdu na rzecz pracodawcy. W takim wypadku sąd orzeka nawiązkę w wysokości co najmniej 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

§ 5. Przepadku pojazdu mechanicznego oraz przepadku równowartości pojazdu nie orzeka się, jeżeli orzeczenie przepadku pojazdu mechanicznego jest niemożliwe lub niecelowe z uwagi na jego utratę przez sprawcę, zniszczenie lub znaczne uszkodzenie.

ZCZ

Komentarze