Imię Izy Trzcińskiej nie schodziło z ust pułtuszczanek, które nie były zazdrosne o jej sukcesy. Sukcesy autentyczne, widoczne i oczywiste. Izę znamy nie od dzisiaj - z kreatywności i pedagogicznego, tak to ujmę, kolorytu. Artystycznego wysmakowania, które w DNI MATEUSZA wyszło z amfiteatru zamkowego, zresztą cudnej urody, i rozeszło się po mieście, powiecie, Mazowszu i kraju. Bo dzieło, którym zasłynęła Iza, to IV Ogólnopolski Konkurs Piosenek Polskich Wykonawców lat 60. i 70. XX wieku - W SZEŚCIU STRUNACH ZAKLĘTA MUZYKA. Zaklęte w tym festiwalu - konkursie było wszystko, bo to i amfiteatr im. Krzysztofa Klenczona, i barwni uczestnicy - utalentowane dzieci, i wielopokoleniowa widownia, i prowadzący spotkanie, i wystrój sceny - jesienny, z wrzosami i dyniami. I dziewczęta i chłopcy w strojach z lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Ba, też prężny sztab pomocniczy, też - dostojne osobą przewodniczącego - jury. W ogóle KRZYSIOWY amfiteatr w dzień konkursu to było jedno wielkie cudowne zamieszanie, a wśród niego dwie dyrektorki - Dorota Karzulewska i Izabela Trzcińska.Ta druga to FESTIWALOWA MATKA. Najpierw zorganizowała powiatowy festiwal z muzyką K. Klenczona i Czerwonych Gitar. Wszystkim się spodobał - pani Alicja Klenczon była nim i wzruszona, i oczarowana. Tenże konkurs Iza zrobił dla swojego wnuka, fana piosenek Klenczona i Czerwonych Gitar, trzymajcie się ramy, czterolatka. Potem to już były festiwale ogólnopolskie. Iza mówi, że jest utkana z emocji, a że emocje wyzwala w niej muzyka, więc i z muzyki.
Z rozpędu do muzyki Klenczona i piosenek lat 60. i 70. wymyśliła też KLENCZONKĘ, sprzedawaną w PTYSIU. Smakowite superciasteczko. Taka to kobieta ta IZA, taka to rozśpiewana pułtuska TRÓJKA i taki to słodki festiwal W SZEŚCIU STRUNACH ZAKLĘTA MUZYKA. Czekamy na niego z utęsknieniem, czas szybko płynie, więc nie popadajmy w marazm.
Grażyna M. Dzierżanowska
