CHABRY i OSTY

OSET dla władz ratuszowych, strażników miejskich i policjantów, za naszym pośrednictwem, przekazują kontaktujący się z TYGODNIKIEM pułtuszczanie.

A chodzi o nawoływanie RATUSZA o ściganie chuliganów i dewastatorów mienia publicznego (odnośnie ostatniego aktu wandalizmu – zdewastowania słupa ogłoszeniowego). Oto, w skrócie, pokłosie owych rozmów.

Jak zwykły Kowalski ma ścigać chuliganerię? Jak przeciwdziałać niszczycielom i złodziejom? Zaczajać się nocami w miejscach, gdzie ewentualnie może dojść do przestępstwa? A może nocami obchodzić miasto i kończyć ów obchód z pianiem kura, kiedy na ulicach pojawiają się już przechodnie? I cóż znaczy ta ufność RATUSZA, że złoczyńca, ruszony wyrzutami sumienia sam zgłosi się do STRAŻY MIEJSKIEJ, aby naprawić wyrządzone miastu zło? Czy to nie naiwność wierzyć, że odwaga cywilna i odpowiedzialność za niecny czyn przywiodą łobuza do STRAŻY? Toż to banialuki nad banialukami. Kabaret.

I dalej, czy my obywatele mamy wpływ na ustalenie sprawcy wyczynu? Przecież nie dysponujemy żadnymi środkami (też przymusu) w tym względzie…

Wybieraliśmy władze z myślą, że będą dobrze zarządzały miastem, czuwały nad jego spokojem, zapewniały bezpieczeństwo obywatelom. Że uzbroją miasto w sprawny monitoring i że nie będą odpuszczały dewastacji tym, którzy jej dokonali. WŁADZA chełpi się monitoringiem… Ile jest punktów monitorujących miasto? Ilu chuligańskich wybryków one zanotowały? A jeśli zanotowały, to co z tego wynikło ku przestrodze? A POLICJA? Czy policjanci odbywają systematyczne patrole nocne? Czy strażnicy miejscy obchodzą miasto w godzinach swojej pracy? – I czy kiedy jakimś cudem będę świadkiem dewastacji mienia publicznego i posłużę się obywatelskim donosem, to moje dane osobowe pozostaną tajemnicą, czy tylko tajemnicą poliszynela, co już raz mi się zdarzyło – usłyszeliśmy od naszej rozmówczyni. – Niestety, mieszkamy w miasteczku, w którym każdy zna każdego…

I druga sprawa, również ukierunkowana na RATUSZ, a związana jest z konkursem na dyrektora PSP 1 im. Klaudyny Potockiej. Dotychczasową dyrektorką szkoły była Anna Kamińska, przykładnie rządząca placówką, lubiana przez dzieci i młodzież, ceniona przez rodziców i nauczycieli, doświadczona i w pracy z uczniami, i w kierowaniu placówką, podejmującą ciekawe inicjatywy, dyrektorka z dużą kulturą pedagogiczną, z prezencją. Ponieważ konkurs nie został rozstrzygnięty, rodzice uczniów z JEDYNKI wzięli sprawę w swoje ręce, ich zdeterminowanie jest duże – żądają swojej dyrektorki – Anny Kamińskiej. I tu aż się prosi słów kilka o społeczeństwie OBYWATELSKIM, które u nas jeszcze kruche, nieśmiałe, ale z którym to władza powinna się liczyć, konsultować się z nim, pozwolić mu na współdecydowanie. Niestety, my naszej obywatelskości nie praktykujemy na co dzień, bo i nikt nas nie słucha, nie bierze pod uwagę, co zniechęca. Władze nas o nic nie pytają – ani o kształt fontanny, ani o słupki przy Benedyktyńskiej, ani o wycinkę drzew, ani o ukwiecenie miasta, ani o estetykę słupów ogłoszeniowych (stare czy z plexi), nie reagują na prośby o uliczne kosze na śmieci. Nie ma owego współdziałania w naszej lokalności, nie ma takiej tradycji.

Szkoda, bo “społeczeństwo obywatelskie oferuje przestrzeń dla wyrażania interesów zbiorowych, wokół których krystalizują się społeczne poddziały i konflikty”.

Co zrobią władze w kwestii obsadzenia stanowiska dyrektora w POTOCKIEJ, zobaczymy. Ciekawość jest duża – wezmą pod uwagę interesy społeczne czy nie. Czy stanie na tym, że lepsze będzie wrogiem dobrego?

Dziś święto redakcyjne, mamy CHABRY, my – TYGODNIK. Red. Ewa Dąbek od PANI NACZELNIK POCZTY i jej PRACOWNIKÓW – za dostrzeżenie niełatwej pracy POCZTOWCÓW, którzy mają do czynienia z różnymi klientami, a ci – jak klienci różnych instytucji – są różni, czyli kulturalni i niekoniecznie tacy. Drugi CHABER, mejlowy, dla red. Grażyny M. Dzierżanowskiej, przytaczamy go: Wielki CHABER dla Pani! Te rupiecie przy garażach zginęły wreszcie, a nie mogliśmy się doprosić… Dużo zdrowia życzę i więcej takich ludzi jak Pani. Pozdrawiam.

GMD